رهبر معظم انقلاب اسلامی با ابلاغ سند نهایی چشم انداز بیست ساله جمهوری اسلامی ایران به سران سه قوه و رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام، افق روشن ایران را در ۱۴۰۴ هجری شمسی ترسیم کردند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دولت، براساس این سند راهبردی، ایران کشوری توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه، باهویت اسلامی و انقلابی، الهام بخش در جهان اسلام و با تعامل سازنده و موثر در روابط بین الملل خواهد بود.
سند چشم‌انداز بیست ساله ایران، سندی جهت تبیین افقی برای توسعه ایران در زمینه‌های مختلف فرهنگی، علمی، اقتصادی، ی و اجتماعی است (بود!) که به پیشنهاد محسن رضایی، توسط مجمع تشخیص مصلحت نظام تدوین شده است (بود!). اجرای این چشم‌انداز از سال ۱۳۸۴ و در قالب چهار برنامه توسعه ۵ ساله انجام می‌گیرد (قرار بود بگیرد!). سال ۱۴۰۴ خورشیدی (۲۰۲۵ میلادی) افق چشم‌انداز است (بود!).
الان در فصل چهارم سال ۱۳۹۸ قرار داریم. در واقع تنها ۵ سال به سررسید وعده‌ها و چشم‌انداز سند ۲۰ ساله ایران فاصله داریم. سوال: آیا ۵ سال دیگر به این چشم‌انداز خواهیم رسید؟ یعنی روند ۱۵ گذشته در جهت سند بوده است؟ اگر آنچه در سند آمده همان افق روشن در شان ایران و ایرانی است، وضعیت الان ما نمایانگر چیست؟ اگر قرار بود در طی ۲۰ سال به ۱۰۰ برسیم، منطقا الان در سال پانزدهم باید به ۷۵ رسیده باشیم، آیا رسیده‌ایم؟ آیا ۷۵ درصد راه را آمده‌ایم؟
به احتمال قوی شما متن سند چشم‌انداز را به خاطر ندارید، شاید حتی از یادتان رفته است که زمانی چنین سندی نوشته و ابلاغ شده بود. همه حق داریم چون سال‌هاست کسی از آن دم نمی‌زند؛ کمتر از آن حتی اسم هم می‌برند. دلیلش هم واضح است.
به همین خاطر متن کامل سند چشم‌انداز را برای یادآوری خاطرات قدیمی، یادآوری روزهای خوب که نه، برای یادآوری روزهایی که اگر خوب نبودند حداقل به بهبود وضع در آینده امید داشتیم خدمت‌تان قرار می‌دهم:
چشم‌انداز جمهوری اسلامی ایران در افق ۱۴۰۴ هجری شمسیبا اتکال به قدرت لایزال الهی و در پرتو ایمان و عزم ملی و کوشش برنامه‌ریزی شده و مدبرانه‌ی جمعی و در مسیر تحقق آرمان‌ها و اصول قانون اساسی، در چشم‌انداز بیست ساله: ایران کشوری است توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه، با هویت اسلامی و انقلابی، الهام بخش در جهان اسلام و با تعامل سازنده و مؤثر در روابط بین‌الملل. جامعه ایرانی در افق این چشم‌انداز چنین ویژگی‌هایی خواهد داشت: ♦ توسعه یافته، متناسب با مقتضیات فرهنگی، جغرافیایی و تاریخی خود و متکی بر اصول اخلاقی و ارزشهای اسلامی، ملی و انقلابی، با تأکید بر مردم‌سالاری دینی، عدالت اجتماعی، آزادیهای مشروع، حفظ کرامت و حقوق انسانها و بهره‌مند از امنیت اجتماعی و قضایی؛ ♦ برخوردار از دانش پیشرفته، توانا و تولید علم و فناوری، متکی بر سهم برتر منابع انسانی و سرمایه اجتماعی در تولید ملی؛ ♦ امن، مستقل، مقتدر با سامان دفاعی مبتنی بر بازدارندگی همه جانبه و پیوستگی مردم و حکومت؛ ♦ برخوردار از سلامت، رفاه و امنیت غذایی، تأمین اجتماعی، فرصتهای برابر، توزیع مناسب نهاد مستحکم خانواده، به دور از فقر، فساد، تبعیض و بهره‌مند از محیط زیست مطلوب؛ ♦ فعال، مسئولیت‌پذیر، ایثارگر، مؤمن، رضایت‌مند، برخوردار از وجدان کاری، انضباط، روحیه‌ی تعاون و سازگاری اجتماعی، متعهد به انقلاب و نظام اسلامی و شکوفایی ایران و مفتخر به ایرانی بودن؛ ♦ دست یافته به جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه‌ی آسیای جنوب غربی (شامل آسیای میانه، قفقاز، خاورمیانه و کشورهای همسایه)، با تأکید بر جنبش نرم‌افزاری و تولید علم، رشد پرشتاب و مستمر اقتصادی، ارتقای نسبی سطح درآمد سرانه و رسیدن به اشتغال کامل؛ ♦ الهام‌بخش، فعال و مؤثر در جهان اسلام، با تحکیم الگوی مردم سالاری دینی، توسعه‌ی کارآمد، جامعه اخلاقی، نواندیشی و پویایی فکری و اجتماعی، تأثیرگذار بر همگرایی اسلامی و منطقه‌ای براساس تعالیم اسلامی و اندیشه‌های امام خمینی (ره)؛ ♦ دارای تعامل سازنده و مؤثر با جهان بر اساس اصول عزت، حکمت و مصلحت. ملاحظه: در تهیه، تدوین و تصویب برنامه‌های توسعه و بودجه‌های سالیانه، این نکته مورد توجه قرار گیرد که: شاخص‌های کمی کلان آنها، از قبیل: نرخ سرمایه‌گذاری، درآمد سرانه، تولید ناخالص ملی، نرخ اشتغال و تورم، کاهش فاصله درآمد میان دهک‌های بالا و پایین جامعه، رشد فرهنگ و آموزش و پژوهش و توانایی‌های دفاعی و امنیتی، باید متناسب با ت‌های توسعه و اهداف و اامات چشم‌انداز، تنظیم و تعیین گردد و این ت‌ها و هدف‌ها به صورت کامل مراعات شود. |
درباره این سایت